[ad_1]
پس از دو سال ، یک قاضی سرانجام به نبرد طولانی قانونی بین تولید کنندگان موسیقی رقص ARTY و Marshmello پایان داد.
پس از آنکه ARTY ادعا كرد كه ملوو ملودی ریمیكس سال 2014 “من زندگی كردم” از OneRepublic را ربوده است ، متعاقباً بازیافت آن را برای آهنگ محبوب “Happier” در سال 2018 با باستیل ، در ماه مه سال 2019 ثبت شد. دن اسمیت ، رهبر گروه بریتانیایی نیز به همراه تهیه کننده استیو مک با لباس حق چاپ نامگذاری شد.
این تصمیم روز پنجشنبه به نفع مارشملو ، اسمیت و مک کاهش یافت ، در حالی که قاضی منطقه ایالت کالیفرنیا فیلیپ اس. گوتیرز حکم داد که ARTY طبق قرارداد “من زندگی کردم” با OneRepublic هیچ دلیلی برای شکایت ندارد. در قرارداد امضا شده “من تصدیق و موافقت می کنم که خدمات ارائه شده توسط ریمکسر در زیر (یا ارائه شده) به ریمکسر یا من حق هیچگونه مالکیت یا منافع مالی در ترکیب موسیقی اصلی را نمی دهد.”
طبق گفته گوتیرز ، “موسیقی اصلی موسیقی” مورد بحث نه تنها نسخه اصلی “من زندگی کردم” ، بلکه همچنین رمیکس ARTY را نیز شامل می شود. این نظر سابقه قانونی را ایجاد می کند که رمیکسرها در مورد نقض حق چاپ حق مالکیت کار خود را ندارند.
برعکس ، یک نبرد پنج ساله بین دارایی ماروین گی و رابین تیک و فارل ویلیامز برای “Blurred Lines” پس از هیئت منصفه اثرات مواجی را در جهت مخالف مشاهده کرد به نفع املاک گای حکم داد و در نتیجه ، ترانه سراها به طور کلی. این تصمیم جنجالی به خانواده Gaye میلیون ها دلار خسارت برای نقض حق نسخه برداری اعطا کرد و اظهار داشت که تیک و ویلیامز سبک و احساس آهنگ 1977 را به نام “Got To Give It Up” به سرقت برده اند.
به دنبال این حکم ، هنرمندانی از جمله تیلور سوئیفت و اد شیران شروع به اعطای اعتبار آهنگ سازی به هنرمندانی کردند که کارهای گذشته آنها شبیه آهنگ های جدیدشان بود. با توجه به پرونده شخصی خود ، ARTY توسط وكیل املاك گای در پرونده “Blurred Lines” ، ریچارد بوش ، نماینده شد تنوع.
[ad_2]
