اواخر 00s دید که همه – مبتدی ، غیر روحانی یا غیر از این – در مورد dubstep نظر می دهند. بسیاری گفتند که ژانری به حیله تبدیل شد و همه از بریتنی اسپیرز گرفته تا آنچه در Sugababes باقی مانده است تکرار می شوند.
چنین تمرکز اصلی غالباً خبر از پایان یافتن ژانر می دهد ، اما مودستپ آماده آزمایش آن نظریه هستند. کوارتت لندن با مشت های گره خورده ایستاده است ، و یک رویکرد جدید شجاعانه را به وجود می آورد که نه تنها به مفهوم روح می بخشد ، بلکه عنصری از فعالیت را به همراه دارد: یک آهنگ Modestep همیشه و فقط به نظر می رسد مانند یک آهنگ Modestep.
وجه زنده ای که مودستپ به آن افتخار می کند فقط به صحنه خود اختصاص ندارد. از همان ابتدا ، ساز سازی و اجرا نقش اساسی در اولین آلبوم Evolution Theory دارند.
Dubstep حتی احساس نمی کند که پایه و اساس صدای آنهاست – تقریباً محصول جانبی چنین آزمایش های فشرده ای است. به نوعی ، اگر عنصری از هر ژانر در ترکیب ریخته شود ، حضور آن اجتناب ناپذیر است.
برای کسانی که به دنبال آن هستند ، شاه بلوط های اساسی ژانر وجود دارد. اما خوشبختانه هیسكوپ كردن متناقض ، خیلی اوقات به دستگاههای شخصی خود رها نمی شود – در بیشتر موارد ، این مجموعه با انتخاب ریف های ریز ، ملودی های آوازی جذاب ، یا اجرای مصنوعی عجیب و غریب بازی می كند.
و این یک ترکیب کاملاً مثر است. ماجراجویی ظریف و ماجراجویانه دیگری یک روز موضوع را به خوبی اثبات می کند. آهنگ عنوان به عنوان یک تصنیف شبه پراکنده و به رهبری پیانو ، قبل از تورم در RnB جوی آغاز می شود ، که توسط یک بحران فلزی سبقت می گیرد و به عنوان یک ضربه گیر سریع و صنعتی به زندگی پایان می دهد.
چنین آهنگ هایی گواه رویکرد منحصر به فرد مزرعه مودستپ است – چرا 11 کار می کند که با یک ایده همراه باشید؟ اما حتی در آن محدودیت قابل توجه وجود دارد. آنها به آهنگ ها اجازه می دهد تا حرکت آلی را جمع کنند ، و هر آهنگ سفر خود را رقم می زند.
ضربات گسترده و لکنت زبان در نهایت تجربه گوش دادن را خسته می کند ، اما موسیقی این انیمیشن و بی وقفه گوش بسیار خاصی را در یک محیط کاملا خاص می طلبد. و موسیقی پر جنب و جوش تئوری تکامل به آن صحنه که صحنه زنده است ، اشاره دارد.
مرحله جایی است که Modestep زنده می شود و تئوری تکامل آنها را برای انجام این کار با استعداد قابل توجه آماده می کند.
