برای یک لحظه کوتاه و درخشان در آغاز دهه 80 ، سطح 42 زیر زمین و برش لبه بودند آنها بیگانه بودند: آنها فاقد قاطعیت از حس مد ، آدرس جزیره ویت ، بازی شیارهای سخت و در مارک کینگ و مایک لیندوپ ، یک جفت نامتعارف از خوانندگان بودند. ناگهان به نظر می رسید که مربوط به سال 1981 باشد سرفصل صحبت، استاد بزرگ فلش یا سقوط.
اولین سطح “42” با جلوی “شاهزاده خانم” روی جلد آلبوم ، بازتاب جذابیت آرزوی بخشهای مخاطبان آنها بود: افراد لباس پوش در کلوپ های شرق لندن ، اسکس و شمال کنت که این موسیقی رونق داشت.
کسانی که خارج از خانه به راحتی آنها را مورد تمسخر قرار می دهند ، انتشارات اولیه آنها ، در کنار جنبش عاشقانه جدید ، چیزی هیجان انگیز و پر جنب و جوش است. حتی چند روزنامه نگار راک در آن زمان آماده بودند که رنگ های خود را به دکل ببندند و از آنها حمایت کنند. در سطح 42 ، هنوز هم می توانید پژواک این زمان را بشنوید.
این گروه قبلاً هنگام امضای قرارداد با Polydor ، آلبومی را برای برچسب indie Elite ضبط کرده بودند. الیت مبلغ هنگفتی می خواست تا لیبل جدیدشان آن را منتشر کند ، بنابراین گروه به سرعت مطالب جدیدی را نوشت و ضبط کرد. با تهیه کنندگی کهنه کار بلوز مایک ورنون در راس کار (کینگ این واقعیت را دوست داشت که با یک گروه پیشرو کار کرده بود) تمرکز) ، آنها هشت قطعه را برش دادند و در Love Games ، Turn It On و Starchild ، سه تک آهنگ تخریب ناپذیر ایجاد کردند.
Turn It On آلبوم را با اعتماد به نفس جوان و جوانی که در نمایش دارد آغاز می کند. شیار پیشرانانه تقریباً هیجان انگیز است و ویترین بیس ساز ، Dune Tune ، جاز-فانک لرزان و با روح است.
هیترو و “43” یک چیز ضروری هستند ، اما شنوندگان با تک آهنگ اصلی و اولین 40 آهنگ برتر آلبوم Love Games که ترکیبی از شیرین صدای کینگ و لیندوپ است ، کاملا جبران می شوند. تأثیرات سطح 42 کاملاً مشخص بود – استنلی کلارک ، ارکستر Mahavishnu ، هربی هنکاک – و آنها خوشحال شدند که آنها را با گوش های جوان انگلیس به اشتراک گذاشتند.
با وجود موفقیت عظیم و طولانی مدت آنها ، سطح 42 دیگر هرگز پیشگام نبود ، اما این آلبوم اولیه هنوز تازه و حیاتی به نظر می رسد. این یکی از آن سوابق است که هم کمرنگ است و هم همزمان پیروزمندانه است.
